krzyczeć II
głośno i narzutnie wyrażać zdanie, czesto niegatywne oceniane tym, kto słucha
boby krzyczała młodzież, że przeszkadza Kulturze, że tamuje progresy, że zdradza! Niejeden panicz krzyczy, że nie cierpi zbytków, Je jak Żyd, skąpi gościom potraw i napitków Krzyczano na modnisiów, a brano z nich wzory: Zmieniano wiarę, mowę, prawa i ubiory.
Czlowiek ↔ Dusza i rozum ↔ Myślenie ↔ Sądzenie ↔ Dyskusja: dowodzenie, sprzeczanie się, porozumienie